Jeśli podejrzewacie, że Wasze dziecko może doświadczać przemocy rówieśniczej - reaguj.
Co musisz zrobić:
· Porozmawiaj ze swoim dzieckiem — zachowaj spokój, unikaj krytyki i oceniania, okaż wsparcie i zrozumienie.
· Zadbaj o przyjazne, bezpieczne otoczenie rozmowy.
· Podczas rozmowy poproś o opisanie sytuacji w tym zapytaj o konkretne informacje na temat zdarzenia: kto, kiedy, co się stało, jak często.
· Zanotuj istotne szczegóły zdarzenia (datę, miejsce, osoby, które brały czynny i bierny udział, nazwij formę przemocy np. fizyczna, psychiczna, cyberprzemoc).
· Zastosuj parafrazę w celu upewnienia się, że dobrze zrozumiałeś opisane przez dziecko okoliczności zdarzenia, np. „Czy dobrze rozumiem, że…”.
Używaj wyrażeń: „rozumiem, że jest Ci ciężko”, „dziękuję, że dzielisz się tym ze mną”
Tego nie rób:
· Nie bagatelizuj problemu. Zwróć uwagę, że sytuacja, która w Twojej opinii wygląda na mało istotną, dla Twojego dziecka może stanowić największy problem.
· Nie sugeruj dziecku konfrontacji ze sprawcą/sprawcami.
Unikaj wyrażeń.: „to tylko kłótnia”, „nie przejmuj się”, „to nie jest ważny problem”, „jak ja byłem/byłam młoda/młody to…”
Gdy już pierwszą rozmowę masz za sobą, następnym krokiem, który musisz podjąć to skontaktowanie się ze szkołą i przedstawienie sytuacji:
· wychowawcy klasy
· pedagogowi/psychologowi szkolnemu
· dyrektorowi szkoły (jeśli sytuacja jest poważna lub występuje brak reakcji ze strony kadry pedagogicznej)
Co należy zrobić – krok po kroku:
· Umów się na spotkanie z ww. osobami (telefonicznie lub mailowo).
· Przedstaw informacje na temat incydentów- koncentrując się na faktach, unikając silnych emocji, starając się zachować spokojny ton wypowiedzi.
· Poproś o podjęcie działań – szkoła ma obowiązek zareagować. Zgodnie z ustawą z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe dyrektor szkoły odpowiada za zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki.
Możesz też zwrócić się o:
· Informację, na temat podjętych przez szkołę działań w celu rozwiązania problemu przemocy rówieśniczej.
· Zapewnienie dodatkowych środków bezpieczeństwa uczniowi/uczennicy i bieżące monitorowanie sytuacji w szkole.
· W razie konieczności ustalenie planu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Monitoruj sytuację!
Pozostań w stałym kontakcie ze szkołą – pozyskaj informacje o efektach podjętych działań. Dyskretnie obserwuj dziecko — jego zachowanie, samopoczucie, rozmawiaj o relacjach w klasie.
Ponadto możesz skorzystać z poniższych telefonów zaufania:
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka |
800 12 12 12 |
Telefon Zaufania Dzieci i Młodzieży |
116 111 |
Telefon Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę lub Linii Pomocy Pokrzywdzonym |
800 100 100 lub 222 309 900 |
Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym |
800 70 2222 |
Telefon wsparcia emocjonalnego dla dorosłych |
116 123 |
Numer alarmowy w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia |
112 |
DODATKOWE WSKAZÓWKI DLA RODZICA:
Zapamiętaj, aby działać w interesie zdrowia fizycznego i psychicznego w tym bezpieczeństwa dziecka.
Wspieraj dziecko w budowaniu asertywności, aby rozwijać jego umiejętności społeczne.
Nie obciążaj dziecka odpowiedzialnością za to, że jest ofiarą sprawcy, osobą doznającą przemocy.